THE BIG PROJECT
Σήμερα έφτασε το ένα από τα δύο σετ badges που είχα παραγγείλει και άρχισα τα πειράματα σχετικά με τη θέση που θα μπούν τελικά.
Η αλήθεια είναι πως στο ντεπόζιτο βενζίνης, εκεί που οι περισσότερες μηχανές έχουν το σήμα τους, δείχνει καλύτερο και πιο ισορροπημένο από το να βρίσκεται πιο μπροστά, στο πλαϊνό φτερό. 10.05.2013Σήμερα ολοκληρώθηκε -επιτέλους!- όπως έπρεπε η επαναβαφή της μηχανής.
Όπως είχα αποφασίσει τις προηγούμενες ημέρες, η διχρωμία ήταν κάτι που τελικά δε με συγκίνησε, μπορώ να πω πως με χάλασε κι όλας. Οπότε το μολυβί μεταλλικό είναι πλέον το χρώμα που ήρθε για να μείνει. Όχι άλλα τριψίματα, όχι άλλα πειράματα.. Και είναι ένα αποτέλεσμα που μπορώ να πω πως με καλύπτει απόλυτα. Σε μερικές ημέρες θα γίνει και το πέρασμα της γυαλιστικής αλοιφής και θα ολοκληρωθεί και τυπικά η όλη διαδικασία που τράβηξε παραπάνω από ένα μήνα, δηλαδή περίπου τρεις εβδομάδες περισσότερο από ότι αρχικά είχε υπολογιστεί. Αυτός λοιπόν ο γολγοθάς τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο, παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν κατα καιρούς. Σειρά πλέον θα πάρει ο υπολογιστής, που για ακόμα μια φορά θα χρειαστεί για να επεξεργαστώ τις ιδέες μου ως προς τα διακοσμητικά αυτοκόλλητα. Παράλληλα, μέσα στις επόμενες ημέρες περιμένω να έρθουν και με το ταχυδρομείο τα honda decals που έχω παραγγείλει από την Κίνα (το ένα ασημί-μαύρο και το άλλο ασημί-κόκκινο). Το δίλλημα είναι πλέον αν θα χρησιμοποιηθεί κόκκινο ή μαύρο, αλλά αυτό θα αποφασιστεί αφού πρώτα έχω τα πάντα στα χέρια μου. Προς το παρόν χαίρομαι τις βόλτες μου.. 01.05.2013Για ακόμα μια φορά βρέθηκα σε θέση να αλλάξω πλεύση και εικόνα αφού ότι έχω σχεδιάσει εως τώρα στο χαρτί (ή καλύτερα στον υπολογιστή) δεν έχει βγεί στην πράξη. Ίσως αυτή τη φορά να είναι και η τελευταία που αλλάζει το γενικό πλάνο αφού αν όλα πάνε καλά το μόνο που θα μένει ως προς τους χρωματισμούς της μηχανής θα είναι τα διακοσμητικά αυτοκόλλητα.
Από τη μία αναλώθηκα σε ένα Project που διέλυσε πολλές φορές την ψυχολογία μου. Από την άλλη υπάρχει και η αίσθηση της ανακούφισης πως επιτέλους θα τελειώσει το θέμα αυτό με το καλύτερο (;) αποτέλεσμα, έτσι ώστε να συνεχίσω με όρεξη πια τις υπόλοιπες αλλαγές.. Από αύριο τα νεότερα. 30/04/2013Πραγματικά αυτή τη στιγμή νιώθω πελαγωμένος. Από τη μία έχω φτάσει σε ένα σημείο που η μηχανή απλά "μπορεί να βγεί έξω" και από την άλλη δεν είναι αυτό που θέλω, αυτό που σχεδίαζα από την αρχή. Ίσως να παρασύρθηκα, δεν ξέρω αλλά σημασία έχει τί γίνεται τώρα. Και πλέον οι επιλογές είναι ξεκάθαρες. Είτε την αφήνω ως έχει είτε κάνω αυτό που θα έπρεπε μάλλον να κάνω εξ'αρχής: την πάω σε ένα επαγγελματία να τη σουλουπώσει όπως πρέπει.
28/04/2013Σήμερα στέγνωσαν και τα τελευταία κομμάτια που επαναβερνικώθηκαν (τα πλαϊνά εμπρός φτερά και η μάσκα) οπότε ήταν η ώρα της συναρμολόγησης.
΄Εχω γίνει πλέον ειδικός στο λύσε-δέσε οπότε δε μου πήρε πάνω από 30 λεπτά προσεκτικής επανατοποθέτησης. Παράλληλα, έγιναν και κάποιες επιπλέον μικροεργασίες και restoration με επαναβαφή σε προστατευτικά εξαρτήματα της εξάτμισης με ειδικό χρώμα ανθεκτικό στη θερμοκρασία μέχρι 1500°C, το στάντ που είχε ξεβάψει και ένα φιλμ μαύρης ματ βαφής στη ζελατίνα για να καλυφτεί ένα μικροατύχημα με το διαλυτικό νίτρου που έπεσε πάνω στο πλαστικό της και το θόλωσε. Με την ευκαιρία έγινε και μια δοκιμή με led στον φωτισμό του πίνακα οργάνων και σίγουρα θα γίνει κίνηση και για αυτό. 26/04/2013Για ακόμα μια ημέρα και το σίριαλ δεν έχει τελειωμό. Η αλήθεια είναι πως έχω αρχίσει και κουράζομαι κυρίως ψυχολογικά, αφού το αποτέλεσμα που έχω μπροστά μου δεν είναι αυτό το οποίο θα ήθελα να έχω ή τουλάχιστον αυτό που είχα φανταστεί από την αρχή όταν ξεκινούσε αυτο το project. Άλλωστε αυτή η όλη διαδικασία έχει πα΄ρει πολλές στροφές από το αρχικό πλάνο: ξεκίνησε ως συνδυασμός διχρωμία μολυβί γκλος με μαύρο ματ και ενδιάμεσα μια ρίγα είτε κόκκινη είτε ασημί. Αργότερα το βερνίκι ματ αντικαταστάθηκε με γκλος και όλη η μηχανή έγινε γυαλιστερή. Το μεγάλο σφάλμα ήταν το τρίψιμο του βερνικιού και η επάλειψη με αλοιφή για εξομάλυνση των πόρων, κάτι το οποίο έγινε τραγικά νωρίς με τα γνωστά αποτελέσματα του θαμπώματος, του επανατριψίματος και ξανα λούστρο με κατώτερα αποτελέσματα του αρχικού. Ήδη έχει μπει στο μυαλό μου η ιδέα του μερικού wrapping ειδικότερα από τη στιγμή που από ένα ατύχημα στο τρίψιμο ξεπεράστηκε ακόμα και το αστάρι - μια ζημιά που δε διορθώνεται παρά την επαναβαφή, κάτι που το απέκλεισα.
Το μόνο σχετικά παρήγορο της υπόθεσης είναι πως είναι ένα αποτέλεσμα αποδεκτό πλέον (το προηγούμενο δε βλεπόταν με τη μηχανή μισή γκλος-μισή ματ όπου να'ναι) και με προοπτική για κάτι καλύτερο στη συνέχεια. Παράλληλα εδώ και 1-2 ημέρες άρχισα να σκέφτομαι και τα διακοσμητικά αυτοκόλλητα στα πλαστικά και τα σήματα αλλά τελικά φαίνεται πως δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση όσο περίμενα. Ειδικότερα τώρα που μπαίνει στη μέση -μάλλον- και το wrapping. Kόκκινο ή ασημί; 20/04/2013Σήμερα για ακόμα μια φορά έβαλα στολή, γυαλιά και γάντια και αφού έφτιαξα ένα βαφείο στο γκαράζ μου πέρασα ένα-ένα από την αρχή με βερνίκι όλα τα κομμάτια για να ξαναγυαλίσουν.
Αυτή τη φορά είμαι αποφασισμένος, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα (με υφή πορτοκαλιού, πεπονιού,καρπουζιού και γώ δε ξέρω τί άλλο) να προχωρήσω και να τελειώσω με το θέμα του χρώματος. Φυσικά ούτε λόγος για τρίψιμο και ξαναβάψιμο, ότι έγινε έγινε και αύριο το πρωί θα δώ τα αποτελέσματα. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην αποθήκη όλα τα κομμάτια και περιμένω να στεγνώσει το βερνίκι (περάστηκαν περίπου 5 ελαφρά στρώματα σε κάθε κομμάτι). Σύμφωνα με τις οδηγίες χρειάζονται περίπου 7-16ώρες για να στεγνώσει οπότε μέχρι αύριο το μεσημέρι θα έχει περάσει αυτός ο απαιτούμενος χρόνος και ελπιζω να καταφέρω να τη δέσουμε να τελειώνουμε και με αυτό. Βέβαια ελοχεύει ένας μικρός κίνδυνος αφού θα ήταν πιο καλό να περάσουν δύο γεμάτες ημέρες για το στέγνωμα... * ΥΓ. Δύο εβδομάδες έχουν περάσει και έχω λαλήσει χωρίς τη μηχανή μου! 18/04/2013Και εκεί που όλα πίστευα πως θα πήγαιναν καλά, έρχεται μια τεράστια σφαλιάρα να ανατρέψει τα δεδομένα.
Για λόγο που δε γνωρίζω αν και υπάρχουν οι υποψίες που παραθέτονται πιο κάτω, το όλο concept "τρίψιμο βερνικιού-αλοιφή" πήγε περίπατο αφού κατα τόπους η αλοιφή αρνιόταν πεισματικά να βγάλει την προσδοκούμενη λάμψη. Και ακόμα χειρότερα, όχι μόνο δεν έβγαλε λάμψη, αλλά φαίνεται να κατέστρεψε τελείως το βερνίκι το οποίο με τίποτα δε γυάλιζε! Το εξαιρετικα περίεργο ήταν πως στο εμπρός φτερό για παράδειγμα, στο εμπρός μέρος το "πείραμα" πέτυχε αφού είχα και γυαλάδα και λεία επιφάνεια. Με την ίδια τεχνική το πίσω μέρος έγινε θαμπό με πόρους γυαλάδας που δεν επιδεχόταν καμία διόρθωση. Η υπόθεση που μπορώ να κάνω είναι πως ήταν πολύ νωρίς για να γυαλοχαρταριστεί το βερνίκι οπότε εισχώρησε η αλοιφή μέσα και έγινε ένα κακό μείγμα αλοιφής και βερνικιού. Ή ότι χρησιμοποιήθηκε πολύ αλοιφή μαζεμένη, τί να πώ.. Δοκίμασα απαλά με το χέρι, μετά πιο επίμονα, με τον αλοιφαδόρο πρώτα απαλά και μετά πάλι πιο έντονα, μέχρι και κρουστικό έβαλα με ειδικό (τρομάρα του) βουρτσάκι γυαλίσματος χρησιμοποίησα αλλά ήμουν καταδικασμένος στην απογοήτευση. Πραγματικά τσαντίστηκα, όχι γιατί δεν πέτυχε, αλλά διότι όλο αυτό γνώριζα πως θα μου στοίχιζε και σε χρήμα αλλά και σε χρόνο.. 16/04/2013Σήμερα είμαι ένα βήμα πριν τη συναρμολόγηση. Έτριψα το βερνίκι με πολύ ψιλό γιαλόχαρτο (ξεκίνησα με το 1500-2500-3000-4000) ώστε να εξαφανιστεί η όψη πορτοκαλιού και να δημιουργηθεί μια λεία επιφάνεια για να περαστεί η γυαλιστική αλοιφή.
Πρίν το κάνω σε όλα τα κομμάτια είχα κάνει μια δοκιμή στο πίσω φτερό (στο μέρος που κρύβεται κάτω από τη σέλα) και το αποτέλεσμα μου άρεσε αρκετά - εκτός του ότι εξαφανίστηκαν κάποια λίγα "μπιμπικάκια" στο βερνίκι, απέκτησε πλέον μια πολύ λεία υφή και άψογη γυαλάδα χωρίς νερά ή διαθλάσεις. Στην αρχή απλώνοντας την αλοιφή με το χέρι πάνω στο φτερό και τρίβοντας απαλά (πάλι με το χέρι) μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα. Δεν γυάλιζε καθόλου, ήταν θαμπό και γενικότερα φαινόταν σα να κάναμε κακό παρά καλό με όλη αυτή τη διαδικασία. Μόλις όμως χρησιμοποιήθηκε ο αλοιφαδόρος άρχισαν να βγαίνουν τα κανονικά αποτελέσματα. Πολύ καλύτερη επιφανεια (λεία) ίδια γυαλάδα με πριν, οπότε.. ανασκούμπωμα τα μανίκια και πάμε Βιλαρίμπα πάλι τα τριψίματα σε όλα τα πλαστικά. Κουραστικό από ένα σημείο και μετά αλλά έπρεπε να γίνει. Εδώ είναι όλα έτοιμα για να γυαλιστούν αύριο και να αρχίσει -επιτέλους!- το μοντάρισμα. 13/04/2013Σήμερα περάστηκε και το βερνίκι. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό αν και ακόμα σε αυτό το στάδιο έχει ακόμα μια υφή πορτοκαλιού, μικρούς πόρους οι οποίοι θα φύγουν με ελαφρύ τρίψιμο (πιθανόν με χαρτί 3000) και γυάλισμα.
Δοκίμασα να βάλω και τις διακοσμητικές ταινίες (κόκκινη, λευκή και ασημί) αλλά καμία τελικά δε με ενθουσίασε και εγκατέλειψα την ιδέα. Ίσως τελικά να χρησιμοποιήσω μία κόκκινη παχιά κατα μήκος του μπροστινού φτερού, ντεπόζιτου βενζίνης και ουράς. Θα το δώ τις επόμενες ημέρες και θα αποφασίσω. Μάλλον θα εγκαταλείψω και την ιδεα για τα αυτοκόλλητα "Transalp" στο πλάϊ.. Έτσι ήταν σήμερα το πρωί, λίγο πρίν το βερνίκωμα.. Λίγες ώρες μετά το βερνίκωμα είχε τελειώσει στα περισσότερα κομμάτια και τώρα είμαστε σε αναμονή για το στέγνωμα. Το μόνο κομμάτι που έμεινε για βερνίκι είναι το πίσω πλαστικό κάθετο τμήμα της ουράς, εκεί που βιδώνει η πινακίδα το οποίο θα περαστεί με ματ βερνίκι.
Παράλληλα είχα και την ιδέα να ομορφύνω λίγο τη μπαγκαζιέρα η οποία από την πολυκαιρία και την καθημερινή χρήση όλα αυτά τα χρόνια είχε γδαρθεί και φαινόταν σε κακή κατάσταση..
12/04/2013Σιγά σιγά φτάνουμε προς την ολοκλήρωση της βαφής! Σήμερα περάστηκε και το μολυβί-περλέ το οποίο μπορώ να πω πως είνα ιαρκετά εντυπωσιακό, ειδικότερα στον ήλιο! Αύριο θα βγάλουμε και τις μάσκες ώστε να αποκαλυφτεί το μαύρο και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα ξεκινήσει το βερνίκωμα.
Άντε να δούμε.. 10/04/2013Το αστάρωμα είχε πολύ καλό αποτέλεσμα, τα κομμάτια έμειναν 3 ημέρες απείραχτα οπότε υπήρχε πολύς χρόνος για να στεγνώσουν καλά. Το προηγούμενο χρώμα έχει καλυφτεί άψογα οπότε θεωρώ ότι ξεμπερδέψαμε με αυτό το μωβμπλέ αναχρονιστικό.
Αφού πρώτα έγινε ένας καλός καθαρισμός στην επιφάνεια.. ..ξεκίνησα με το σχηματισμό της μάσκας για τη διχρωμία με ειδική ελαστική ταινία ώστε να μην έχω τσακίσματα στις καμπύλες.
06/04/2013"Aυτή είναι η τελευταία φορά που θα έχω αυτή τη θέα, με το μπλέ ντεπόζιτο..."
Ειναι πολλά τα χρονάκια που κουβαλάει στην πλάτη η γριούλα μου, και σαν γνήσια σταρ θέλει και αυτή το "τράβηγμα" της, το λίφτινγκ της. Ειναι κάτι που το σκεφτόμουν εδώ και κάποιο καιρό και εκανα τη σχετική ερευνα αγοράς σε διαφορα καταστήματα και τεχνήτες της περιοχής. Παρ´οτι οι τιμες δεν ηταν εξαιρετικά απαγορευτηκές τελικά η απόφαση πάρθηκε για να ξεκινήσει το όλο project με τη συμβολή πολυ καλών φίλων που προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν είτε με τις γνώσεις, είτε με τα χέρια, είτε με το χώρο να το κάνουμε ολοι μαζί. Το όλο πλάνο περιλαμβάνει μικρές προσθήκες και μεγάλες αλλαγές. Το αρχικό στάδιο ειναι η αλλαγή χρώματος και νέα αυτοκόλλητα. Στη συνέχεια θα προστεθούν κάποια περιφερειακά (όπως πχ προστατευτικά κάγκελα, ψηλότερη ζελατίνα) και θα γίνουν και κάποιες μικροπατέντες (πχ αναπτήρας, drl). Αφού εγιναν οι απαραιτητες αγορές σε διαλυτικά, αστάρι, μπογιές και άλλα απαραίτητα, σήμερα λοιπόν πήρα την απόφαση να αποσύρω για μερικές ημέρες τη γριούλα μου απο τους άθλιους ελληνικούς δρόμους για να την επαναφέρω φρέσκια και ανανεωμένη. Φυσικά ξεκινήσαμε με το λυσιμο των μερών που πρόκειται να βαφούν: Αφού πλέον βγήκαν όλα τα πλαστικά, ξεκίνησε η επίπονη διαδικασία του τριψιματος με γυαλόχαρτο. Θα μπορούσε να γίνει πιο εύκολα αν χρησιμοποιουσαμε κάποιο παλινδρομικό αλλά προτιμήσαμε να γίνει η δουλειά με το χέρι για νε έχουμε περισσότερο έλεγχο πάνω στις επιφάνειες.
Κατα σημεία και όπου κρίθηκε απαραίτητο έγιναν και μερικά γεμισματα για να εξαφανιστούν χτυπήματα και βαθουλώματα και ξανατριφτηκαν τα σημεία αυτά με εξαιρετικά αποτελέσματα αφού οι επιφάνειες έγιναν εξαιρετικά λείες. To επόμενο στάδιο είναι το αστάρωμα για το οποίο θα καθαριστούν πάρα πολύ καλά οι επιφάνειες με νερό και καθαριστικό τζαμιών. Η συνέχεια σύντομα...
..και ξεκίνησε η βαφή! Αρχικά δημιουργήθηκε ένα θέμα, έπεσαν μαζεμένα τα στρώματα και άρχισε να τρέχει και να δακρύζει. Αργότερα όμως η βαφή έγινε στρώμα-στρώμα με ενδιάμεσα κενα για στέγνωμα ώστε να μην ξανατρέξει το χρώμα.
|
Αλλαγή πλεύσης #2...Υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές, παρ'ότι η φιλοσοφία φαίνεται η ίδια. Η μεγαλύτερη αλλαγή βασίζεται στο ότι πλέον δε θα υπάρχει διχρωμία! Το μαύρο φεύγει και όλα τα πλαστικά αποκτούν ένα ενιαίο μολυβί χρώμα με το μαύρο και το κόκκινο να είναι τα εργαλεία της διακόσμησης. Στην περιοχή του αεραγωγού στο πλάι θα τοποθετηθεί εκατέρωθεν μαύρο ματ αυτοκόλλητο (τέρμα τα παιχνίδια με τις μπογιές και τα βαψίματα) το οποίο θα ακολουθεί την καμπύλη του ντεπόζιτου ξεκινώντας από τον αεραγωγό και σβήνοντας ψηλά στο ρεζερβουάρ. Πιθανότατα θα δημιουργηθεί και μια κόκκινη περιοχή πάνω στην καμπύλη ώστε να τονώσει λίγο τη γραμμή και να δώσει ένα πιο φωτεινό τόνο στο όλο χρώμα. Επιπλέον αυτών, το εμπρος φτερό παραμένει μαύρο ματ και πιθανόν μια κόκκινη λωρίδα θα τρέχει σε όλη τη μηχανή.
Αλλαγή πλέυσης...Από τη στιγμή που η ιδέα των αυτοκόλλητων γραμμών δεν προχώρησε, έπρεπε να υπάρξει μια αλλαγή πλεύσης ως προς τη διακόσμηση της μηχανής. Βέβαια το όλο βάψιμο είχε ως βάση τη γραμμή, αλλά μετά από σκέψη και μια φωτογραφία που είδα μιας Agusta, αποφάσισα να γυρίσω το σχέδιο σε κάτι πιο σύγχρονο..
ΠρωτότυποΤο έφερα από εδώ και από εκεί, άντε ξανά τα ίδια, τα ίδια από την αρχή που λέει και ο τραγούδης.. Τελικά όμως κατέληξα στο τελικό σχέδιο που πιστεύω ότι θα μου άρεσε περισσότερο
Βασικά πιστεύω πως η αρχική μου προσέγγιση να φέρω μια μηχανή των 90's στα στοιχεία του 2013 με πρότυπα σύγχρονες μηχανές είχε περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσει ένα "Φρανκενστάιν", μια μηχανή που θα ήθελα αλλά δε θα μπορούσα να τη φέρω σε μια πιο σύγχρονη συνταγή.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα η 'γριά' μου να φορέσει τα καλά της και να μείνουν στην άκρη τα όποια λίφτινγκ, να αναδειχτεί δηλαδή το σχετικά κλασσικό καλούπι της. Η διχρωμία χωρίς έντονες αποχρώσεις, η διπλή ρίγα που ήδη βρίσκεται στο δρόμο από την Αγγλία μέσω ταχυδρομείου και η απόληξη του πίσω φτερού στο χρώμα της, πιστεύω πως θα αναδείξουν τη μηχανή και θα δημιουργηθεί μια ημι-κλασσική παρουσία. Ελπίζω πως αυτό θα μπορέσει να βγεί και στην πράξη. Εδώ και αρκετές ημέρες έχω πάρει γνώμες πολλών σχετικά με τα υποψήφια χρώματα και έχω πάρει ισάριθμες απαντήσεις.
Στην αρχή, η κεντρική ιδέα ήταν το wrapping αλλά τελικά θα στραφώ προς τη βαφή που παρ'ότι πιο μόνιμο είναι και πιο ποιοτικό. Η πρώτες ιδέες περιστράφηκαν γύρω από τα σκούρα χρώματα, κυρίως τη χρήση μόνο του μαύρου, ίσως σε διαφορετική υφή (ματ και γκλος). Αργότερα αναζήτησα έτοιμους χρωματισμούς από μηχανές που κυκλοφορούν ώστε να πάρω ιδέες που πιθανώς να μην είχα σκεφτεί. Οι περιπτώσεις πολλές, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που θα προτιμούσα να μην είχα ώστε να μπορούσα τελικά να επιλέξω. Μετά από ζυμώσεις στο μυαλό μου και μπόλικη φαντασία (πού θα βαφτεί τί, με ποιό χρώμα, με τί υφή και αν θα ακολουθηθούν καμπύλες) η τελική απόφαση (τουλάχιστον πριν το χρωματοπωλείο) είναι ο συνδυασμός μάυρο ματ - μολυβί γκλος - κόκκινο. Ενδεικτικό της παράνοιας που με έπιασε είναι τα παρακάτω προσχέδια: Αρχικά προσχέδια |